" Raku is een eeuwenoude glazuurtechniek ,die via China en Japan zijn grote ontwikkeling heeft doorgemaakt.  Oorspronkelijk werd het veelal gebruikt als een onderdeel van de thee-ceremonie en was de ge-eigende vorm een theekom. De al gebakken vorm wordt voorzien van een laagsmeltende glazuur die tot zijn smeltpunt (ergens tussen de 950 en de 1050 °C) wordt verhit. Daarna wordt het gloeiend heet uit de oven gehaald. Door de snelle afkoeling krimt de glazuur en zo ontstaan er barstjes in die glazuur, die we "craquelé" noemen.

In de jaren '50 werd deze techniek in de V.S. herontdekt en werd het "reduceren" er aan toegevoegd. 
Sindsdien is het Raku-stoken wereldwijd heel populair geworden. Reduceren betekent, dat we zuurstof onttrekken aan het object, zowel aan de scherf als aan het glazuur. Dat doen we door de gloeiende vorm in een oude vuilnisemmer te leggen en af te dekken met organisch materiaal [bijv. met zaagsel]. In deze omgeving gaat het branden dus door. Waar geen glazuur zit, wordt de zuurstof onttrokken aan de scherf en er ontstaat een koolstof-verbinding: de scherf wordt hierdoor zwart; ook door de scheurtjes in het glazuur kan het vuur nog zuurstof onttrekken: zodoende wordt de craquelé zichtbaar. Indien er een glazuur gebruikt wordt waar koper-oxyde in verwerkt zit, kan ook hier "chemisch-gebonden zuurstof" vrijkomen en verandert de glazuur van kleur: van groen/turquaas tot rood-koper verkleuringen kunnen ontstaan...toveren dus.. "

(Bron: Wikipedia - Jan Warnaar)

Voor ons is Raku...

een wijntje, een fijne bluezzzz op de achtergrond en de gasfles open. De brander verwarmt de oven langzaam (maar veel sneller dan de elektrische oven). Naarmate de temperatuur oploopt, stijgt de opwinding. Voorzichtig gluren we soms even in de oven om te zien hoe de spullen roodgloeiend zijn. Het moment waarop de vuurvaste handschoenen en de tang gepakt wordt geeft aan; "Het is zover!", "Zorg dat je klaarstaat!"

Heel voorzichtig worden de gloeiende stukken uit de oven gehaald, even door de buitenlucht gewiegd en dan gauw maar voorzichtig het zand in met de houtsnippers. die onmiddellijk vlam vatten.  De deksel moet erop om snel luchtdicht af te sluiten. Wij moeten ruim 15 minuten wachten om deze zwart geblakerde juweeltjes eruit te mogen halen en schoon te poetsen.

Dan komt de glans, de diepte, de betoverende kleur en het craquelé tevoorschijn. Zo onvoorspelbaar maar o zo adembenemend.